Infolinia 24/7: 58 775 95 99 / 801 033 200
Placówki medyczne
Zasiedlająca nasz układ pokarmowy mikroflora, w różnorodny sposób oddziałuje na nasz organizm. Najnowsze badania naukowe dowodzą, że ma ona wpływ nie tylko na funkcje naszego układu pokarmowego, takie jak wchłanianie i synteza witamin czy metabolizm niektórych leków, lecz także na funkcjonowanie układu immunologicznego oraz układu nerwowego. Z tego względu, możliwość pozyskania wiedzy na temat ilości i rodzaju bakterii, zasiedlających nasze jelita, jest niezwykle cenna w leczeniu wielu chorób. Czy możliwe jest zbadanie mikroflory jelitowej? Jakie są wskazania do jego wykonania? Jak wygląda i ile kosztuje badanie mikroflory jelitowej?
Z tego artykułu dowiesz się:
Przewód pokarmowy to naturalne siedlisko wielu mikroorganizmów: bakterii, archeonów czy grzybów. Można podzielić je na 3 grupy:
Najwięcej, bo nawet miliardy mikroorganizmów, zasiedlają jelita, tworząc mikrobiom jelitowy i stanowiąc najliczniejszą grupę komórek w naszym organizmie. Wynika to nie tylko z korzystnych warunków środowiskowych, lecz także z łącznej powierzchni jelit. Ze względu na swoją rolę, mikroflora jelit często określana jest mianem „dodatkowego narządu systemowego”.
Mikrobiota jelitowa – biliony różnorodnych mikroorganizmów, które naturalnie bytują w przewodzie pokarmowym, w tym, głównie w jelicie cienkim oraz jelicie grubym. Ich ilość i rodzaj ulegają zmianom pod wpływem różnorodnych czynników zewnętrznych.
Bakterie, które dominują w jelicie cienkim to:
Z kolei w jelicie grubym przeważają:
Mikroflora jelitowa zaczyna wykształcać się już od pierwszych dni życia, przy czym istotny wpływ na jej skład w początkowych miesiącach życia ma forma porodu:
Na kompozycję mikroflory jelitowej wpływa również sposób żywienia niemowląt, w tym zwłaszcza karmienie piersią. Skład mikroflory jelitowej ulega licznym zmianom, a pełną dojrzałość osiąga około 3-4 roku życia człowieka. Później jest ona w miarę stabilna, a czynnikami, powodującymi zaburzenia mikrobioty jelitowej są głównie: nieprawidłowa dieta, stres, antybiotykoterapia czy przebyte choroby.
Stan i skład mikroflory jelitowej są niezwykle istotne dla zapewnienia prawidłowego funkcjonowania organizmu. Do najważniejszych zadań, jakie pełni mikroflora jelit, należą:
Dysbioza jelitowa to zaburzenie funkcjonowania jelit, które polega na zmianie profilu flory bakteryjnej jelit. Zmiana ta może mieć charakter:
Dysbioza jelitowa – zaburzenie funkcjonowania jelit, wywołane zmianami jakościowymi lub ilościowymi mikrobioty jelitowej.
W wyniku dysbiozy jelitowej obserwuje się obniżenie funkcji, które spełnia mikroflora jelitowa. – CYTAT
Czynniki, zwiększające ryzyko wystąpienia zaburzeń mikroflory jelitowej, to przede wszystkim:
Czynnikami, powodującymi zaburzenia mikrobioty, są również długotrwale przyjmowane leki, wśród których wymienia się zwłaszcza inhibitory pompy protonowej oraz niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ). Niekorzystnie wpływają na nią również choroby przewlekłe. Mogą to być m.in. otyłość czy cukrzyca typu 2.
Dysbioza jelitowa najczęściej powoduje mało swoiste objawy ze strony przewodu pokarmowego, takie jak:
Oprócz tego, u osób, u których doszło do dysbiozy jelitowej, pojawić mogą się:
Nieleczona dysbioza jelitowa może prowadzić do rozwoju znacznie poważniejszych schorzeń. Wśród najczęściej diagnozowanych powikłań zaburzeń flory bakteryjnej jelit wymienia się:
Najnowsze badania dowodzą również, że nieleczona dysbioza jelitowa może zwiększać ryzyko zachorowalności na:
Nieprawidłowe funkcjonowanie jelit niesie za sobą nie tylko uciążliwe dolegliwości ze strony układu pokarmowego, lecz także szereg różnorodnych powikłań. Z tego względu, badanie mikroflory jelitowej warto wykonać nie tylko u osób, u których występują niepożądane objawy. Jest ono polecane także wszystkim, którzy obawiają się, że w ich organizmie mogło dojść do dysbiozy jelitowej i chcą ten stan potwierdzić lub wykluczyć.
Badanie mikroflory bakteryjnej jelit jest jednak wskazane przede wszystkim u osób z uzasadnionym podejrzeniem nieprawidłowości, w tym u pacjentów, borykających się z:
Badanie mikroflory jelitowej to ilościowa i jakościowa ocena poszczególnych szczepów bakterii i grzybów, zasiedlających jelita człowieka. Warto zaznaczyć, że badanie mikroflory nie sprawdza wszystkich szczepów, bytujących w jelicie, ale jedynie mikroorganizmy wskaźnikowe, których obecność lub brak mogą być kluczowe dla prawidłowego funkcjonowania organizmu. Stanowi ono istotny element postępowania diagnostycznego w leczeniu różnorodnych zespołów chorobowych.
Przedmiotem badania są zarówno mikroorganizmy pożyteczne, takie jak:
jak również potencjalne patogeny, których obecność może być przyczyną niektórych chorób, w tym grzyby pleśniowe czy drożdżopodobne.
Badanie mikroflory jelitowej to jakościowa i ilościowa analiza składu kału, który dostarczany jest przez pacjenta do dedykowanego laboratorium. Próbkę pacjent pobiera samodzielnie w warunkach domowych, pamiętając o przestrzeganiu zaleceń, zawartych w instrukcji dołączonej do zestawu do pobrania. Podstawowe badanie mikroflory jelitowej polega na wykonaniu szeregu posiewów mikrobiologicznych oraz na przeprowadzeniu analizy genetycznej bakterii i grzybów, występujących w dostarczonej przez pacjenta próbce kału.
Badanie mikroflory jelitowej – to badanie nieinwazyjne, obejmujące jakościową i ilościową analizę dostarczonej przez pacjenta próbki kału, pod kątem obecności mikroorganizmów (bakterii i grzybów) wskaźnikowych.
Ile kosztuje badanie mikroflory jelitowej? Wszystko zależy od oferowanego przez dane laboratorium zakresu danych, poddawanych analizie. W większości przypadków cena za kompleksowe badanie mikroflory bakteryjnej i grzybiczej jelit waha się jednak od 400, do nawet 1000 złotych. Co więcej, badania mikroflory jelitowej nie są poddawane refundacji w ramach Narodowego Funduszu Zdrowia.
Szczególnym przypadkiem dysbiozy jelitowej jest SIBO, czyli zespół przerostu flory bakteryjnej jelita cienkiego. W ten sposób określa się stan, w którym w jelicie cienkim dochodzi do zaburzenia mikroflory jelitowej i pojawienia się nadmiernej ilości bakterii, naturalnie bytujących w jelicie grubym, takich jak Klebsiella, Shigella, Escherichia czy Pseudomonas. Choć nie są to typowe mikroorganizmy patogenne, gdy pojawiają się w nieodpowiednim odcinku przewodu pokarmowego, mogą wywoływać wiele objawów niepożądanych.
SIBO – zespół przerostu flory bakteryjnej jelita cienkiego, polegający na nadmiernym rozroście w jelicie cienkim bakterii, typowych dla jelita grubego.
Choroba często ma bezobjawowy przebieg, a jej symptomy często są mało specyficzne. Pacjenci, u których stwierdzono SIBO najczęściej borykają się z:
By potwierdzić lub wykluczyć SIBO, najłatwiej wykonać nieinwazyjny test oddechowy, wodorowo-metanowy. Wodór w organizmie człowieka wytwarzany jest wyłącznie w wyniku aktywności fermentujących baterii jelitowych, natomiast metan – archeonów. Jak wygląda tego typu badanie mikroflory jelitowej? Pacjent zgłasza się do odpowiedniej jednostki, wykonującej badanie na czczo i na miejscu spożywa wodny roztwór cukru (np. laktulozy). W określonych odstępach czasu mierzone jest stężenie wodoru i metanu w wydychanym powietrzu. Gdy wyniki pomiarów przekroczą wartości referencyjne, można stwierdzić zespół SIBO.
Badanie mikroflory, zasiedlającej jelita, dostarcza informacji, które pozwalają określić przyczynę występowania wielu różnych dolegliwości. Są one również pomocne w opracowaniu indywidualnego schematu probiotykoterapii, która może w krótkim czasie pozwolić na poprawę składu mikrobioty jelitowej. Ważne by oprócz tego, zadbać również o odpowiednio zróżnicowaną dietę, uwzględniającą obecność składników pokarmowych, mających wpływ na skład mikroflory jelitowej. Warto sięgać po produkty, które zawierają naturalne:
Konsultacja merytoryczna lek. Ireneusz Markowski
Dyrektor Medyczny POLMED
Bibliografia:
Nowotwory przewodu pokarmowego wiążą się z największą śmiertelnością spośród nowotworów wszystkich układów ludzkiego organizmu.
Reumatoidalne zapalenie stawów to przewlekła postępująca choroba tkanki łącznej o podłożu autoimmunologicznym. Jej objawy nie są charakterystyczne, dlatego postawienie diagnozy bywa utrudnione. Trzeba jednak zrobić wszystko, żeby potwierdzić lub wykluczyć chorobę. Dlaczego to takie ważne? Ponieważ nieleczone RZS prowadzi do poważnych problemów nie tylko ze stawami, lecz także z innymi narządami.
Wirus RSV (ang. Respiratory Syncytial Virus) zalicza się do rodziny paramyksowirusów. Jest jednym z najczęstszych wirusów odpowiedzialnych za infekcje górnych i dolnych dróg oddechowych, w tym za rozwój ostrego zapalenia oskrzelików i zapalenia płuc. Najczęściej diagnozuje się go u niemowląt oraz małych dzieci. Dla części z nich stanowi poważne zagrożenie. W jaki sposób wykrywa się wirusa RSV i jak się go leczy? Jakie są objawy wirusa RSV? Odpowiadamy!
