Infolinia 24/7: 58 775 95 99 / 801 033 200
Placówki medyczne
Zapotrzebowanie kaloryczne to ilość kalorii, jaką należy dostarczyć organizmowi, aby utrzymać jego prawidłowe funkcjonowanie. W artykule omówimy, czym dokładnie jest zapotrzebowanie kaloryczne, od czego zależy, oraz jak je obliczyć, uwzględniając różne czynniki, takie jak podstawowa i całkowita przemiana materii oraz współczynnik aktywności fizycznej.
Zapotrzebowanie kaloryczne to ilość energii, jakiej organizm potrzebuje do codziennego funkcjonowania. Zależy ono od wielu czynników, takich jak wiek, płeć, masa ciała, wzrost, poziom aktywności fizycznej oraz stan zdrowia. Każdy z tych czynników wpływa na to, ile kilokalorii powinniśmy spożywać, aby utrzymać lub zmienić masę ciała.
Podstawowa przemiana materii (PPM) to ilość energii, jaką organizm zużywa na podstawowe funkcje życiowe, takie jak oddychanie, trawienie, krążenie krwi i utrzymanie stałej temperatury ciała. PPM jest zależna od wieku, płci, masy ciała i wzrostu. Istnieje kilka wzorów do obliczania PPM, najpopularniejszy to wzór Harrisa-Benedicta.
Całkowita przemiana materii (CPM) to suma PPM oraz energii zużywanej na wszystkie codzienne aktywności, takie jak chodzenie, praca, ćwiczenia fizyczne. CPM można obliczyć, mnożąc PPM przez współczynnik aktywności fizycznej, który różni się w zależności od trybu życia danej osoby.
Współczynnik aktywności fizycznej (PAL) określa, jak aktywny jest nasz tryb życia. Wartości PAL wahają się od 1,2 dla osób prowadzących siedzący tryb życia do 2,4 dla osób bardzo aktywnych fizycznie. Dokładne określenie PAL jest kluczowe do prawidłowego obliczenia CPM.
Aby obliczyć zapotrzebowanie kaloryczne, należy:
Przykładowo, dla osoby o PPM wynoszącym 1500 kcal i współczynniku PAL 1,6 (umiarkowana aktywność), CPM wyniesie 2400 kcal (1500 kcal x 1,6).
Deficyt kaloryczny to stan, w którym spożywamy mniej kalorii niż wynosi nasze całkowite zapotrzebowanie energetyczne (CPM). Jest to podstawowy mechanizm pozwalający na redukcję masy ciała, gdyż organizm zmuszony jest do korzystania z zapasów energetycznych, głównie z tkanki tłuszczowej, aby zaspokoić swoje potrzeby energetyczne.
Ograniczenie kaloryczne może prowadzić do zmian w proporcjach różnych grup bakterii jelitowych. Badania sugerują, że deficyt kaloryczny może zmniejszać liczebność bakterii z rodziny Firmicutes (często związanych z otyłością), jednocześnie zwiększając udział bakterii z rodziny Bacteroidetes, co może sprzyjać redukcji masy ciała.
Długotrwały deficyt kaloryczny, zwłaszcza jeśli wiąże się z monotonną dietą ubogą w błonnik i inne prebiotyki, może prowadzić do zmniejszenia różnorodności mikrobioty jelitowej. Zmniejszona różnorodność mikrobiologiczna jest często związana z zaburzeniami zdrowotnymi, w tym problemami metabolicznymi i osłabieniem odporności.
Mikrobiota jelitowa bierze udział w fermentacji błonnika i produkcji krótkołańcuchowych kwasów tłuszczowych (SCFA), które mają kluczowe znaczenie dla metabolizmu energetycznego organizmu. Deficyt kaloryczny może zmniejszać produkcję SCFA, co może wpływać na równowagę energetyczną i uczucie sytości.
Istnieją dowody sugerujące, że deficyt kaloryczny, poprzez modyfikacje mikrobioty jelitowej, może przyczyniać się do poprawy wrażliwości na insulinę. Zmiany te mogą mieć korzystny wpływ na kontrolę glikemii, co jest szczególnie istotne dla osób z insulinoopornością lub cukrzycą typu 2.
Nadwyżka kaloryczna występuje, gdy spożywamy więcej kalorii, niż wynosi nasze CPM. Jest to niezbędne przy budowaniu masy mięśniowej. Jednakże zbyt duża nadwyżka może prowadzić do odkładania się tkanki tłuszczowej i problemów zdrowotnych związanych z nadwagą. Ważne jest, aby nadwyżka była kontrolowana i wynosiła około 10-15% CPM, co pozwala na zdrowy przyrost masy.
Znając swoje zapotrzebowanie kaloryczne, możemy lepiej kontrolować swoją dietę i osiągać zamierzone cele zdrowotne i sylwetkowe.
Informacja:
Artykuły opublikowane na stronie POLMED Zdrowie, nie pełnią funkcji konsultacji medycznej ani nie wyrażają opinii specjalistów i lekarzy. Prezentowane treści stanowią ogólne wskazówki i nie mogą być traktowane jako wyznacznik przy podejmowaniu decyzji dotyczących modyfikacji diety lub terapii, nawyków lub określaniu zmiany dawkowania leków oraz innych substancji leczniczych. Przed podjęciem działań, które mogą wpłynąć na Twoje życie, zdrowie lub samopoczucie, skonsultuj się z lekarzem lub specjalistą.
Wydawca nie ponosi odpowiedzialności za ewentualne konsekwencje, wynikające z wykorzystania porad i informacji zawartych na stronie, bez wcześniejszej konsultacji z profesjonalistą.
Strach przed zachorowaniem na COVID-19 jest u części osób nadal bardzo duży. Obawiają się szczególnie ci, którzy mają choroby współistniejące, zwiększające ryzyko ciężkiego przebiegu COVID-19. Notuje się kolejne mutacje wirusa, które mogą być groźniejsze, niż te poznane do tej pory. Dlaczego w ogóle wirus mutuje i co można z tym zrobić? Czy można się skutecznie ochronić przed koronawirusem? Czy grozi nam ponowna pandemia choroby?
Wrzody żołądka i dwunastnicy to najczęstszą choroba przewodu pokarmowego. Wrzody są to ubytki w błonie śluzowej, zazwyczaj spowodowane błędami żywieniowymi, paleniem tytoniu, narażeniem na stres, zakażeniem Helicobacter pylori, przyjmowaniem niesteroidowych lub sterydowych leków przeciwzapalnych.
Według szacunków lekarzy, wrzody żołądka czy też dwunastnicy dotyczą 5-10 proc. populacji.
Kamienie żółciowe to złogi powstające w pęcherzyku oraz przewodach żółciowych. Prowadzą one do kamicy pęcherzyka żółciowego, jednej z najczęstszych chorób przewodu pokarmowego w Europie, objawiającej się silnym, napadowym bólem określanym mianem kolki żółciowej. Kamienie które powstają w drogach żółciowych i nie przedostają się do pęcherzyka żółciowego mogą powodować rzadszą postać kamicy żółciowej – kamicę przewodową. Jak postępować w przypadku kamieni w pęcherzyku żółciowym? Czy można ich uniknąć i czy zawsze konieczna jest operacja?
Salmonelle to jedne z najbardziej znanych chorobotwórczych bakterii, głównie za sprawą wywoływanych przez nie dolegliwości żołądkowo-jelitowych. Zwłaszcza w okresie letnim często słyszymy o zatruciach pokarmowych wywołanych przez te szczepy. W Polsce świadomość społeczna w tym zakresie z roku na rok jest coraz większa.
