Infolinia 24/7: 58 775 95 99 / 801 033 200
Spirulina to rodzaj cyjanobakterii, znanych również jako sinice. To bakterie, które posiadają chlorofil oraz fikocyjaninę. W związku z czym, większość sinic dzięki procesowi fotosyntezy może być samożywna. Spirulina jest ceniona za swoje wyjątkowe właściwości odżywcze i prozdrowotne, co sprawia, że jest popularnym składnikiem suplementów diety. Z dalszych części tego artykułu dowiesz się jakie właściwości ma spirulina, jak ją stosować i jakie środki ostrożności należy zastosować.
Spirulina jest hodowana głównie w specjalnych zbiornikach wodnych w ciepłych klimatach. Proces jej uprawy wymaga wód dobrej jakości, bogatych w składniki mineralne i ekspozycji na słońce. Ważne aby warunki środowiskowe były kontrolowane, aby zapewnić optymalne warunki wzrostu oraz uniknąć zanieczyszczeń. Cyjanobakterie łatwo pobierają składniki z wód w których żyją, może to dotyczyć również metali ciężkich. Dlatego woda w której spirulina jest hodowana nie może być zanieczyszczona.
Po osiągnięciu odpowiedniej gęstości, spirulina jest zbierana, suszona, a następnie przetwarzana na różne formy suplementów, takie jak proszek, tabletki czy kapsułki. Coraz częściej tworzy się też ekstrakty i pozyskuje tylko najcenniejsze składniki z komórek spiruliny.
Spirulina jest prawdziwym skarbem natury, zawierającym wiele cennych składników odżywczych. Jest źródłem wysokowartościowego białka – jest to aż 60-70% suchej masy, które zawiera wszystkie niezbędne aminokwasy. Ponadto, spirulina jest bogata w witaminy, w tym witaminy z grupy B (B1, B2, B3, B6, B9), witaminę C, D, E i K. Zawiera także pożądane składniki mineralne, takie jak żelazo, magnez, wapń, potas, cynk, a także selen i molibden. Co ciekawe, składniki te są łatwoprzyswajalne, ponieważ komórki spiruliny nie posiadają typowej dla roślin ściany komórkowej, a żelazo występuje w kompleksie z fikocyjaniną co poprawia jego wchłanialność z układu pokarmowego. W skład spiruliny wchodzą cenne też glikolipidy, w tym bardzo pożądany kwas ɣ-linolenowy (GLA).
Spirulina jest bogata w przeciwutleniacze, które pomagają w ochronie komórek przed uszkodzeniami spowodowanymi przez wolne rodniki. Najważniejszym przeciwutleniaczem w spirulinie jest fikocyjanina, która nadaje jej charakterystyczny niebiesko-zielony kolor. Dodatkowo komórki spiruliny zawierają też chlorofil i karotenoidy, np. β-karoten. Przeciwutleniacze odgrywają kluczową rolę w zwalczaniu stanów zapalnych i mogą wspomagać układ odpornościowy.
Spirulina ma zdolność wiązania metali ciężkich i toksyn, co pomaga w ich usuwaniu z organizmu. Może wspomagać proces detoksykacji, szczególnie u osób narażonych na zanieczyszczenia środowiskowe.
Dzięki swoim właściwościom przeciwzapalnym i bogactwu składników odżywczych, spirulina wspiera funkcjonowanie mikrobioty jelitowej i układu odpornościowego. Regularne jej stosowanie może pomóc w zwiększeniu odporności na infekcje oraz wspierać regeneracje organizmu po intensywnym wysiłku fizycznym.
Główne kierunki badań nad wykorzystaniem spiruliny dotyczyły wspomagania odchudzania, wspierania układu krążenia i serca, działania przeciwzapalnego oraz poprawy kondycji skóry, włosów i paznokci.
W jaki sposób spirulina może być pomocna w procesie odchudzania? Jej składniki odżywcze wspomagają metabolizm, a wysoka zawartość białka może pomóc w kontrolowaniu apetytu, dając uczucie sytości na dłużej. Ponadto, spirulina może pomagać w utrzymaniu zdrowego poziomu cholesterolu, glukozy i ciśnienia krwi. Zawarte w niej kwasy tłuszczowe, takie jak kwas ɣ-linolenowy, wspomagają zdrowie serca i układu krążenia. Badania naukowe prozdrowotnych właściwości spiruliny wykazały, że suplementacja wspomaga redukcję masy ciała i poprawę profilu lipidowego, czyli obniżenie trójglicerydów oraz cholesterolu. W niektórych badaniach zaobserwowano również podniesienie HDL, czyli tzw. dobrego cholesterolu (HDL).
Substancje aktywne wchodzące w skład spiruliny wypływają też korzystnie na gospodarkę węglowodanową. Badanie u osób z cukrzycą insulinozależną (typu 1), jak i cukrzycą typu 2 wykazały korzystne właściwości suplementacji spiruliną, u pacjentów stwierdzono obniżenie glukozy na czczo, glikemii poposiłkowej i hemoglobiny glikowanej.
Dzięki zawartości witamin, składników mineralnych i przeciwutleniaczy, spirulina może wspomagać zdrowie skóry. Regularne jej spożywanie może przyczynić się do poprawy wyglądu i zwiększenia elastyczności skóry, a nawet do zmniejszenia objawów trądziku. Składniki odżywcze zawarte w spirulinie mogą również korzystnie wpływać na kondycję włosów i paznokci. Zawarte w niej białka, witaminy i składniki mineralne oraz inne substancje aktywne wspomagają wzrost i regenerację tkanek, co może przekładać się na zdrowsze i mocniejsze włosy oraz paznokcie.
Badania spiruliny wskazują na działanie przeciwzapalne (np. u osób starszych), immunomodulujące (np. w alergii), regenerujące u sportowców oraz poprawiające odżywienie dzieci niedożywionych jakościowo.
W przypadku jednak gdy pacjent cierpi z powodu kilku schorzeń lub gdy ma wątpliwości czy suplement ze spiruliną jest odpowiedni dla niego, zawsze warto skonsultować się z lekarzem rodzinnym lub lekarzem specjalistą.
Spirulina dostępna jest w różnych formach, co pozwala na jej łatwe wprowadzenie do codziennej diety. Proszek może być dodawany do różnych potraw koktajli, jogurtów czy zup itd. Tabletki są wygodną formą suplementacji, szczególnie dla osób, które nie lubią smaku spiruliny. Kapsułki, podobnie jak tabletki, są łatwe w spożyciu i maskują smak spiruliny.
Standardowa dawka spiruliny to około 1-3 gramy dziennie, jednak w przypadku niektórych wskazań zdrowotnych dawka ta może być zwiększona do 5-10 gramów dziennie. Zawsze warto skonsultować się z lekarzem lub dietetykiem przed rozpoczęciem suplementacji, aby dostosować dawkę do indywidualnych potrzeb. Tabletki i kapsułki najlepiej przyjmować z dużą ilością wody, zgodnie z zaleceniami producenta. W przypadku wystąpienia działań niepożądanych, np. złego samopoczucia, biegunek, wzdęć lub mdłości, należy przerwać suplementację.
Zostały też odnotowane pojedyncze przypadki zatrucia spowodowane skażonym metalami ciężkimi w suplemencie diety z mikroalg i cyjanobakterii niezarejestrowanymi na rynku europejskim. Badania suplementów ze spiruliną przeprowadzone w Polsce wykazały, że pojedyncze suplementy rzeczywiście miały podwyższony poziom ołowiu. Naukowcy sugerują, że uprawy spiruliny wymagają kontrolowania potencjalnie szkodliwych składników, w tym szczególnie metali ciężkich oraz zawartości innych toksynotwórczych cyjanobakterii. Dlatego bardzo ważne jest też żeby brać pod uwagę suplementacje tylko produktami znanego pochodzenia i godnego zaufania producenta oraz zakupionymi w aptece.
Kobiety w ciąży i karmiące piersią powinny skonsultować się z lekarzem przed rozpoczęciem suplementacji spiruliną, aby upewnić się, że jest ona bezpieczna dla nich i ich dziecka. Podobnie sytuacja wygląda w przypadku małych dzieci.
Osoby cierpiące na choroby autoimmunologiczne powinny zachować ostrożność podczas stosowania spiruliny, ponieważ może ona stymulować układ odpornościowy, co w niektórych przypadkach może prowadzić do zaostrzenia objawów choroby.
Choć rzadko, spirulina może wywoływać reakcje alergiczne. Osoby, które są uczulone na algi lub produkty pochodzenia morskiego, powinny zachować ostrożność i w razie wątpliwości skonsultować się z lekarzem.
Spirulina może wchodzić w interakcje z niektórymi lekami, zwłaszcza z immunosupresyjnymi. Osoby przyjmujące leki powinny skonsultować się z lekarzem przed rozpoczęciem suplementacji spiruliną.
Spożycie zbyt dużych ilości spiruliny może prowadzić do problemów trawiennych, takich jak bóle brzucha, nudności czy biegunka. Ważne jest, aby przestrzegać zalecanego dawkowania i nie przekraczać go bez konsultacji z lekarzem.
Suplementacja spiruliną (np. gatunkiem Spirulina platensis) może poprawiać funkcję i skład mikrobioty jelitowej oraz wywierać korzystne działanie ogólnoustrojowe. Badania przeprowadzone na zwierzętach i ludziach wskazują, że suplementacja S. platensis zwiększa różnorodność mikrobioty jelitowej i poprawia jej skład, o czym świadczy zmniejszenie stosunku Firmicutes/Bacteroides, wzrost względnej liczebności Prevotella i Lactobacilaceae, wzrost produkcji krótkołańcuchowych kwasów tłuszczowych i zmniejszenie przesiąkliwości jelit.
Poprawę mikrobioty jelitowej oraz suplementację spiruliną powiązano z korzyściami zdrowotnymi gospodarza, takimi jak działanie przeciw otyłości, przeciwcukrzycowe, przeciwnadciśnieniowe, przeciwlipemiczne, przeciwzapalne i przeciwutleniające.
Substancje zawarte w spirulinie mają ogromny potencjał w walce z zaburzeniami mikrobioty, stanem zapalnym i starzeniem się organizmu, które są głównymi czynnikami sprzyjającymi chorobom cywilizacyjnym.
Informacja:
Artykuły opublikowane na stronie POLMED Zdrowie, nie pełnią funkcji konsultacji medycznej ani nie wyrażają opinii specjalistów i lekarzy. Prezentowane treści stanowią ogólne wskazówki i nie mogą być traktowane jako wyznacznik przy podejmowaniu decyzji dotyczących modyfikacji diety lub terapii, nawyków lub określaniu zmiany dawkowania leków oraz innych substancji leczniczych. Przed podjęciem działań, które mogą wpłynąć na Twoje życie, zdrowie lub samopoczucie, skonsultuj się z lekarzem lub specjalistą.
Wydawca nie ponosi odpowiedzialności za ewentualne konsekwencje, wynikające z wykorzystania porad i informacji zawartych na stronie, bez wcześniejszej konsultacji z profesjonalistą.
W ostatnich latach coraz częściej słyszymy o zespole Aspergera. Choć syndrom ten powszechnie kojarzony jest głównie z dziećmi, może być diagnozowany także w wieku dorosłym, zarówno u mężczyzn, jak i u kobiet. Czy zespół Aspergera i autyzm to jest to samo? Jakie są przyczyny zespołu Aspergera i jego objawy? Jak wygląda diagnoza zespołu Aspergera i na czym polega jego terapia?
Wrzody żołądka i dwunastnicy to najczęstszą choroba przewodu pokarmowego. Wrzody są to ubytki w błonie śluzowej, zazwyczaj spowodowane błędami żywieniowymi, paleniem tytoniu, narażeniem na stres, zakażeniem Helicobacter pylori, przyjmowaniem niesteroidowych lub sterydowych leków przeciwzapalnych.
Według szacunków lekarzy, wrzody żołądka czy też dwunastnicy dotyczą 5-10 proc. populacji.
Kamienie żółciowe to złogi powstające w pęcherzyku oraz przewodach żółciowych. Prowadzą one do kamicy pęcherzyka żółciowego, jednej z najczęstszych chorób przewodu pokarmowego w Europie, objawiającej się silnym, napadowym bólem określanym mianem kolki żółciowej. Kamienie które powstają w drogach żółciowych i nie przedostają się do pęcherzyka żółciowego mogą powodować rzadszą postać kamicy żółciowej – kamicę przewodową. Jak postępować w przypadku kamieni w pęcherzyku żółciowym? Czy można ich uniknąć i czy zawsze konieczna jest operacja?
Salmonelle to jedne z najbardziej znanych chorobotwórczych bakterii, głównie za sprawą wywoływanych przez nie dolegliwości żołądkowo-jelitowych. Zwłaszcza w okresie letnim często słyszymy o zatruciach pokarmowych wywołanych przez te szczepy. W Polsce świadomość społeczna w tym zakresie z roku na rok jest coraz większa.
