Infolinia 24/7: 58 775 95 99 / 801 033 200
Placówki medyczne
Rozpoczęcie sezonu narciarskiego bez odpowiedniej kondycji i właściwie dobranego sprzętu oraz stroju na pewno nie będzie satysfakcjonujące, a dodatkowo może skończyć się poważnymi kontuzjami. Czy można coś zrobić, żeby temu zapobiec? Oczywiście! Trzeba po prostu z wyprzedzeniem zacząć przygotowywać się do zimy! Działanie w pośpiechu i na przysłowiową ostatnią chwilę to nie jest w tym wypadku najlepszy pomysł. Takie rozwiązanie może co najwyżej sfrustrować, bo pozytywnych efektów nie zapewni. Od czego i kiedy zatem zacząć przygotowania do sezonu narciarskiego?
Bezpośredni trening, który będzie przygotowywał do wyjazdu, należy rozpocząć minimum na dwa miesiące przed zaplanowanym wyjazdem. Optymalnie byłoby go zacząć od ćwiczeń mniej intensywnych i dopiero z czasem zacząć wykonywać te bardziej wymagające. Kluczowa w tym wypadku jest przede wszystkim regularność ich powtarzania. Oczywiście nie trzeba poświęcać im każdej wolnej chwili – wystarczy, że o kondycję zadbamy kilka razy w ciągu tygodnia.
Nadrzędny cel przygotowań do sezonu narciarskiego to poprawa ogólnej wydolności oraz sprawności. Tym samym należy popracować nad całym układem stawowo-więzadłowym – ze szczególnym naciskiem na odcinek lędźwiowy. Mięśniom pośladków, łydek oraz ud także należy poświęcić dużo uwagi, ponieważ także one są mocno eksploatowane na stoku. Równie ważne jest to, żeby nie zaniedbywać górnych partii ciała. One pomimo tego, że w sposób bezpośredni nie biorą udziału w zjazdach, to jednak bez ich odpowiedniej formy, już po kilku dniach pobytu na stoku, można się spodziewać uciążliwego bólu pleców.
W przypadku poprawy ogólnej wydolności organizmu bardzo dobrze się sprawdzą powszechnie znane ćwiczenia aerobowe. Opcji do wyboru jest wiele. Można zacząć pływać, uprawiać nordic walking, biegać albo uczęszczać na zajęcia fitness. Do jazdy na nartach efektywnie przygotowują również ćwiczenia takie jak: nożyce, brzuszki, naprzemienne wymachy nóg i ramion oraz wykroki.
Jeśli jest taka możliwość, to warto skorzystać z fachowej pomocy instruktora na siłowni albo rehabilitanta. Jeśli nie, to trzeba pamiętać o jednym – każdy trening należy zacząć rozgrzewką i skończyć rozciąganiem.
Stój na narty musi zostać dobrze dobrany, bo na stoku warunki atmosferyczne są specyficzne. Kluczowa w tym wypadku kwestia to narty. To poziom umiejętności danej osoby powinien przesądzać o ich doborze. Bez względu na to, czy się je będzie kupować, czy też wypożyczać, zawsze trzeba zasygnalizować, czy chodzi o narty dla dziecka, osoby początkującej, czy też już zaawansowanej w jeździe na nartach.
Poza nartami nieodzowne jest także właściwie dopasowane obuwie. To kształt i twardość butów narciarskich są najważniejsze. Jeśli zostaną dobrane zgodnie ze wskazówkami fachowca, to jazda na nartach będzie nie tylko przyjemna, ale także bezpieczna. Do butów trzeba jeszcze dokupić skarpety narciarskie, bo te zwykłe są zbyt cienkie. Na tym nie koniec, bo osoby, którym często na stokach doskwiera zimno, mogą jeszcze do nich dopasować odpowiednie wkładki ogrzewające.
Kije to kolejny nieodzowny element, o którym warto wcześniej pomyśleć. Na szczęście w ich przypadku nie powinno być większych problemów z wyborem. Najistotniejsze jest to, żeby między przedramieniem i ramieniem, w chwili, gdy się trzyma kijki, a także i wtedy, gdy się stoi, kąt był prosty.
Dobrze dobrany kask zapewni właściwe zabezpieczenie dla głowy. Ważne, żeby był wytrzymały i by pasował pod względem wielkości. Do zabezpieczenia oczu najlepsze będą gogle narciarskie. Te profesjonalne posiadają na swoim wyposażeniu filtry UV, które nie tylko chronią wzrok, ale także zapewniają bardzo dobrą widoczność i chronią oczy przed opadami śniegu i deszczu oraz przed wiatrem.
Odzież narciarska także jest w tym wypadku nieodzowna. Elementy, które wchodzą w skład kompletnego stroju narciarskiego to przede wszystkim: bielizna termoaktywna, spodnie albo kombinezon narciarski, kurtka, czapka oraz rękawice. Wszystkie te elementy garderoby powinny być wygodne i nie krępować ruchów.
Sprzęt wymaga przede wszystkim przeglądu oraz konserwacji. Zanim się wyjedzie w góry (w przypadku nart), należy zadbać o ostrość krawędzi, smarowanie ślizgu i właściwą regulację wiązań. Dzięki tego rodzaju przezorności jazda na stoku będzie komfortowa oraz bezpieczna. Jeśli się w tej materii nie ma jeszcze doświadczenia i nieodzownych wówczas narzędzi, to lepiej zaufać fachowcom i zdać się na ich umiejętności.
Wielu osobom wydaje się, że są w tak świetnej formie (z uwagi na wcześniejsze przygotowania), że od pierwszego dnia mogą sobie pozwolić na wszystko. Takie podejście bywa zgubne, bo rozgrzewka i stopniowe zwiększanie poziomu trudności chroni przed niepotrzebnymi kontuzjami. Bez odpowiedniego rozgrzania mięśni i stawów wiele ryzykujemy. Warto więc poświęcić każdego dnia kilka minut na jej rzetelne wykonanie. Kilka przysiadów, trucht w miejscu oraz np. wymachy rąk i nóg w zupełności wystarczą. Po roku przerwy warto także przypomnieć sobie, w jaki sposób powinno się upadać. Równie istotne jest to, żeby pamiętać o tym, że po alkoholu nie idziemy na stok.
Polacy szczęście utożsamiają przede wszystkim z udanym życiem rodzinnym. Tak wynika z przeprowadzanych co roku przez CBOS oraz przez ARC Rynek badań. To ono było najczęściej wskazywane przez respondentów. Co poza nim sprawia, że Polacy czują się szczęśliwi? Przede wszystkim zdrowie i bezpieczeństwo finansowe. Żeby czerpać radość z życia, trzeba cieszyć się dobrym zdrowiem. Nie na wszystko mamy wpływ, bo uwarunkowań genetycznych nie zmienimy, ale warunki środowiskowe i tryb życia to już jest to, nad czym mamy realną kontrolę.
Plamki, błyski, paproszki czy muszki pojawiające się przed oczami przeważnie są zupełnie niegroźne, ale czasami mogą świadczyć o poważnej chorobie. Jakie są przyczyny występowania zmian w polu widzenia i czy da się je wyleczyć? Kiedy warto te objawy skonsultować z lekarzem?
Krwotoki z nosa są powszechne – bez względu na wiek i płeć. Mogą być wynikiem urazu, lub stanu chorobowego. Jakie są inne przyczyny? Co zrobić w razie krwawienia? Kiedy krwotoki powinno się skonsultować z lekarzem?
Zasłabnięcie to zaburzenie funkcji życiowych – krótkotrwałe osłabienie organizmu, które samo w sobie zazwyczaj nie jest groźne, ale może być efektem poważnych problemów zdrowotnych. Jakie są przyczyny zasłabnięć? Czym różni się zasłabnięcie od omdlenia? Jak postępować w obu przypadkach?
