Infolinia 24/7: 58 775 95 99 / 801 033 200
Placówki medyczne
Zasłabnięcie to zaburzenie funkcji życiowych – krótkotrwałe osłabienie organizmu, które samo w sobie zazwyczaj nie jest groźne, ale może być efektem poważnych problemów zdrowotnych. Jakie są przyczyny zasłabnięć? Czym różni się zasłabnięcie od omdlenia? Jak postępować w obu przypadkach?
Zasłabnięcie nazywane jest inaczej stanem przedomdleniowym. Osoba, która doświadcza zasłabnięcia, ma wrażenie tracenia przytomności i natychmiastowego spadku sił, odczuwa zawroty głowy, osłabienie mięśni, kołatanie serca, zimne poty albo wręcz przeciwnie uczucie gorąca oraz zaburzenia widzenia. Co ważne, przy zasłabnięciu nie dochodzi do rzeczywistej utraty przytomności.
To podstawowa różnica między zasłabnięciem a omdleniem. Zasłabnięcie to chwilowe znaczne osłabienie organizmu, zaś omdlenie to krótkotrwała utrata przytomności wywoływana przejściowym niedotlenieniem mózgu. Tu warto podkreślić, że zasłabnięcie może, ale nie musi prowadzić do omdlenia.
Omdlenie trwa przeważnie od kilku do kilkunastu sekund. W tym czasie osoba traci świadomość oraz napięcie mięśniowe, ale po krótkim czasie samoistnie i w pełni odzyskuje przytomność. Czasami omdlenie poprzedza nagłe zblednięcie, zasinienie warg, pojawienie się uczucia ciemności przed oczami oraz zimnego potu na ciele.
Jakie są przyczyny zasłabnięć i omdleń? Najczęściej wywołują je tymczasowe zaburzenia funkcjonowania organizmu albo choroby przewlekłe. Bywają efektem silnego bólu, wysiłku, odwodnienia, długotrwałego przebywania w pozycji stojącej, szybkiego wstania z pozycji leżącej, wysokiej temperatury otoczenia, głodu – spadku poziomu cukru we krwi, strachu, silnego przeżycia emocjonalnego, zaburzeń pracy serca, nagłych spadków ciśnienia tętniczego, krwotoków czy zatruć np. alkoholowego lub narkotykowego.
Szczególnie narażone na zasłabnięcia i omdlenia są osoby starsze, chorujące na cukrzycę, arytmię i inne zaburzenia rytmu serca, przyjmujące leki na nadciśnienie, depresję oraz alergię, a także mające napady lękowe.
Zasłabnięcia mogą się zdarzać także w ciąży ze względu na duże obciążenie układu sercowo-naczyniowego oraz w czasie dojrzewania, kiedy dochodzi do intensywnych zmian hormonalnych i szybkiego wzrostu. U nastolatków zasłabnięcia i omdlenia bywają efektem zaburzeń żywienia.
Jak postępować w przypadku zasłabnięcia? Jeżeli zobaczy się osobę, która nagle traci siły, należy pomóc jej położyć się na wznak – na plecach – najlepiej z nogami uniesionymi nad poziom tułowia albo usiąść z łokciami opartymi o uda i pochyloną głową. Powinno się zadbać o dostęp do świeżego powietrza, np. szeroko otworzyć okno i sprawdzić, czy nie dochodzi do ucisku na drogi oddechowe przez kołnierzyk, krawat czy szalik.
Czasami zasłabnięcie kończy się omdleniem. Jeżeli osoba, której udziela się pomocy, nagle traci przytomność, należy skontrolować jej oddech. Gdy dojdzie do zatrzymania oddechu, powinno się rozpocząć resuscytację i wezwać pogotowie ratunkowe. Po karetkę trzeba zadzwonić także w przypadku, gdy poszkodowany przez dłuższy czas nie odzyskuje przytomności.
Jeśli zaś omdlenie nie było poprzedzone zasłabnięciem, należy w miarę możliwości złagodzić upadek – dotyczy świadków zdarzenia – albo ocenić sytuację i poziom bezpieczeństwa miejsca, w którym znalazło się poszkodowanego. Osobę trzeba ułożyć na twardym podłożu, udrożnić drogi oddechowe i sprawdzić czynność oddechową. Jeżeli poszkodowany oddycha, powinno się zapewnić mu dostęp do świeżego powietrza – poprosić ewentualnych gapiów o odsunięcie się lub otworzyć okna i drzwi, a następnie ułożyć go w pozycji bezpiecznej. W przypadku, gdy do omdlenia doszło np. w windzie, należy wynieść osobę tam, gdzie będzie miała dostęp do większej ilości tlenu.
Poszkodowanemu w trakcie zasłabnięcia lub omdlenia nie powinno się podawać żadnych napojów ani jedzenia ze względu na ryzyko zadławienia.
Nie należy również polewać nikogo wodą w celu pobudzenia do odzyskania przytomności, bo może to wywołać szok i jeszcze pogorszyć stan.
Jeżeli sytuacja tego wymaga, trzeba okryć poszkodowanego, zapobiegając wychłodzeniu lub przegrzaniu.
Badania profilaktyczne powinno się wykonywać nie tylko u dorosłych, lecz także u dzieci. Na podstawie próbki krwi i moczu można stwierdzić, czy dziecko rozwija się prawidłowo, ma niedobory, które należy uzupełniać odpowiednią dietą lub farmakologicznie albo choroby przewlekłe wymagające leczenia. Jakie badania laboratoryjne należy przeprowadzać regularnie?
Plamki, błyski, paproszki czy muszki pojawiające się przed oczami przeważnie są zupełnie niegroźne, ale czasami mogą świadczyć o poważnej chorobie. Jakie są przyczyny występowania zmian w polu widzenia i czy da się je wyleczyć? Kiedy warto te objawy skonsultować z lekarzem?
Krwotoki z nosa są powszechne – bez względu na wiek i płeć. Mogą być wynikiem urazu, lub stanu chorobowego. Jakie są inne przyczyny? Co zrobić w razie krwawienia? Kiedy krwotoki powinno się skonsultować z lekarzem?
Większość z nas co najmniej raz w życiu doświadczyła lub doświadczy nagłego, przejmującego bólu kręgosłupa w odcinku lędźwiowym, niejednokrotnie promieniującego do nóg i utrudniającego nam codzienne funkcjonowanie. Brzmi znajomo? Nie każdy wie, że tak właśnie objawia się rwa kulszowa. Czym właściwie jest i skąd się bierze rwa kulszowa? Jak sobie z nią poradzić i czy da się skutecznie, raz na zawsze wyleczyć tą dolegliwość? Jak chronić nasz kręgosłup? Na te i inne pytania dotyczące rwy kulszowej znajdziesz odpowiedź w poniższym artykule.
