Infolinia 24/7: 58 775 95 99 / 801 033 200
Placówki medyczne
Niedosłuch to zaburzenia słuchu. Z tego rodzaju zaburzeniem rodzi się 3 na 1000 noworodków (dotyczy to 2021 roku). Z uwagi na to, że młodzi ludzie bardzo często słuchają głośno muzyki, także i w tej grupie coraz częściej pojawiają się różnego stopnia zaburzenia słyszenia. Z uwarunkowań fizycznych wynika, że proces starzenia się słuchu (ubytek słuchu) zaczyna się już około 30 roku życia. Tym samym pogorszenie słuchu dotyczy każdego, a nie tylko ludzi w podeszłym wieku. Pogłębianie się niedosłuchu (w ciągu roku) oszacowano na 1-1,2 dB dla tonów wyższych i 0,5 dB dla tonów niższych. Jakie są przyczyny niedosłuchu, jego objawy oraz rodzaje?
Najczęściej jest tak, że to proces starzenia warunkuje wystąpienie niedosłuchu. W końcu wraz z wiekiem w ślimaku zanikają komórki słuchowe. Ich zmniejszona ilość przekłada się na niedosłuch odbiorczy. Na tym jednak nie koniec, bo narząd słuchu jest bardzo delikatny i przez to podatny na uszkodzenia. Często jest tak, że to przebyte infekcje (np. zapalenie ucha zewnętrznego) albo urazy mechaniczne (np. uszkodzenie ucha wewnętrznego) stanowią przyczynę problemów ze słuchem. W konsekwencji przyjmowania niektórych leków również może dojść do pogorszenia słuchu.
Pogorszenie słuchu daje na początku bardzo delikatne objawy. Wtedy niektóre z osób uważają, że ludzie w ich najbliższym otoczeniu mówią za cicho albo niewyraźnie. Ubytek słuchu, jeśli nie jest wrodzony, może się pogłębiać bardzo powoli.
Co powinno wzbudzić niepokój? Wszystko, co odbiega od wcześniejszej normy, czyli np.:
Niedosłuch podlega podziałowi zależnie od obranych kryteriów. Rodzaje niedosłuchu uwzględniają: moment ujawnienia się niedosłuchu, jego lokalizację, zakresu ubytku oraz jego głębokość.
Przy wzięciu pod uwagę momentu jego ujawnienia, wyodrębnia się:
Przy uwzględnieniu lokalizacji uszkodzenia niedosłuch można podzielić na:
Przy tym rodzaju niedosłuchu przyczyna została zlokalizowana na odcinku, który przebiega od przewodu słuchowego zewnętrznego do okienek owalnego oraz okrągłego. W poczet charakterystycznych dla niego cech zaliczono:
Do niedosłuchu przewodzeniowego mogą się przyczynić np.: zwyrodnienie kosteczek (otoskleroza), perforacja błony bębenkowej (po urazie albo infekcji), nowotwory, choroby zapalne uszu (przede wszystkim zapalenie ucha zewnętrznego i zapalanie ucha środkowego).
Dla niedosłuchu odbiorczego charakterystyczny jest brak rezerwy ślimakowej. Wówczas konfiguracje audiogramu mogą być różne (zazwyczaj ubytek obejmuje tony wysokie), a dynamika słyszenia podlega ograniczeniu. Przy niedosłuchu pozaślimakowym dochodzi do znacznie bardziej zaawansowanego pogorszenia rozumienia mowy, niż mógłby na to wskazywać wynik audiometrii totalnej, a przy lokalizacji ślimakowej zachodzi wyrównanie głośności.
Istota niedosłuchu odbiorczego to zaburzenia w zakresie przetwarzania dźwięków. One są wówczas słabo słyszalne, zniekształcone albo w ogóle nie docierają do mózgu. Za tego rodzaju niedosłuch odpowiadają m.in.:
Przy niedosłuchu mieszanym występują objawy typowe dla niedosłuchu odbiorczego oraz przewodzeniowego. Natężenie danego rodzaju cechy to konsekwencja dominacji któregoś z nich.
Gdy się uwzględnia zakres oraz głębokość ubytku słuchu dla częstotliwości 500, 1000 i 2000 (część badaczy bierze także pod uwagę 4000 Hz) niedosłuch dzieli się na:
Niedosłuch przewodzeniowy wrodzony to następstwo anomalii rozwojowych w obrębie ucha środkowego oraz zewnętrznego. Najczęstszymi przyczynami wrodzonego niedosłuchu odbiorczego jest uszkodzenie słuchu, przyczyny genetyczne, obciążenia o charakterze okołoprodowym i te, które powstają w czasie ciąży.
Za niedosłuch uwarunkowany genetycznie odpowiadać może część zespołu wad albo wada izolowana. Do kluczowych czynników ryzyka uszkodzenia słuchu podczas rozwijającej się ciąży i w okresie okołoporodowym zalicza się: wylewy wewnątrzczaszkowe, wcześniactwo, zakażenia wewnętrzmaciczne i zażywanie leków ototoksycznych.
Do przyczyn niedosłuchu przewodzeniowego nabytego prowadzi m.in.: stan zapalny ucha środkowego albo zewnętrznego, urazy, ciało obce albo czop w przewodzie słuchowym zewnętrznym, nowotwory ucha środkowego i zewnętrznego, guzy nosowej części gardła.
Niedosłuch odbiorczy nabyty może być związany z wiekiem, urazem, przebytym zakażeniem bakteryjnym (np. zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych), wirusowym (np. grypa, świnka), zażywaniem leków ototoksycznych, autoimmunologiczną chorobą ucha środkowego albo chorobą metaboliczną (np. cukrzyca).
Zawsze wtedy, gdy się podejrzewa niedosłuch, trzeba wykonać diagnostykę audiologiczną. Tylko w taki sposób można ustalić typ (mieszany, odbiorczy, przewodzeniowy), głębokość upośledzenia słuchu oraz miejsce, w którym doszło do jego uszkodzenia (tzw. topodiagnostyka).
Badania diagnostyczne, które są przeprowadzane przy pogorszeniu słuchu, podlegają podziałowi na dwa rodzaje:
Metody psychofizyczne są zlecane w przypadku starszych dzieci oraz osób dorosłych, a wynika to z tego, że do ich przeprowadzenia wymagany jest dobry kontakt i współpraca z pacjentem.
Metody obiektywne czynią możliwym przeprowadzenie profesjonalnej i efektywnej nieinwazyjnej oceny funkcji konkretnej partii układu słuchowego. Wówczas współpraca z pacjentem już nie jest potrzebna. Z tego powodu takie metody są stosowane w przypadku małych dzieci, osób dorosłych z upośledzeniem umysłowym i z uszkodzeniami pnia mózgu. Żeby ustalić miejsce uszkodzenia narządu słuchu, przeprowadza się je u pacjentów w każdym wieku.
Za każdym razem to od stopnia niedosłuchu i od jego rodzaju uzależniony jest sposób jego leczenia. Przy niedosłuchu przewodzeniowym przyczynę diagnozuje lekarz i udaje się ją wyeliminować albo poprzez leczenie operacyjne, albo zachowawcze. Przy niedosłuchu odbiorczym przeważa leczenie zachowawcze. Przy niedosłuchu odbiorczym możliwości medycyny są ograniczone. Wówczas najczęściej proponowane jest zastosowanie protezy słuchu. Zawsze wtedy, gdy jest taka możliwość, najpierw szuka się przyczyny, która doprowadziła do wykształcenia się niedosłuchu odbiorczego.
Protezowanie narządu słuchu stosuje się po to, aby ułatwić pacjentom komunikowanie się ze światem zewnętrznym. Równie ważne jest wtedy zapobieganie procesom wstecznym w obrębie narządu słuchowego (tzw. deprywacji słuchowej).
Współcześnie jako protezy słuchu są stosowane:
Konsultacja merytoryczna lek. Ireneusz Markowski
Dyrektor Medyczny POLMED
18 października obchodzony jest Światowy Dzień Menopauzy i Andropauzy. Został on ustanowiony przez Światową Organizację Zdrowia, aby przypomnieć społeczeństwu o istotnych zmianach zachodzących wraz z upływem czasu w organizmie człowieka. Ma też on na celu zwiększenie świadomości, jakie zdrowotne skutki niesie spadek hormonów płciowych u kobiet i mężczyzn w okresie przekwitania.
Plamki, błyski, paproszki czy muszki pojawiające się przed oczami przeważnie są zupełnie niegroźne, ale czasami mogą świadczyć o poważnej chorobie. Jakie są przyczyny występowania zmian w polu widzenia i czy da się je wyleczyć? Kiedy warto te objawy skonsultować z lekarzem?
Krwotoki z nosa są powszechne – bez względu na wiek i płeć. Mogą być wynikiem urazu, lub stanu chorobowego. Jakie są inne przyczyny? Co zrobić w razie krwawienia? Kiedy krwotoki powinno się skonsultować z lekarzem?
Ciśnienie oczne, określane też jako ciśnienie wewnątrzgałkowe albo śródgałkowe, jest to ciśnienie wywierane przez płyn śródoczny na rogówkę i twardówkę.
