Wiek mężczyzny jest jednym z głównych czynników ryzyka zachorowania na raka prostaty. Ogólnoświatowe badania pokazują, że ryzyko to zaczyna gwałtownie rosnąć po ukończeniu 55. roku życia i osiąga szczyt w wieku 70–74 lat. W Polsce większość zachorowań na raka prostaty występuje u mężczyzn po 60. roku życia. Diagnostyka obrazowa raka gruczołu krokowego w ostatnim czasie przeszła prawdziwą rewolucję -wcześniej opierała się na niekomfortowym dla Pacjenta badaniu ultrasonograficznym, a obecnie dzięki metodzie rezonansu magnetycznego stała się znacznie bardziej dokładna i komfortowa. Dlatego też, badanie to może a nawet powinno być wykonywane jakie badanie profilaktyczne u mężczyzn.
Badania przy użyciu rezonansu magnetycznego są najdokładniejszymi dostępnymi na rynku diagnostycznym badaniami, które nie mają udowodnionych negatywnych skutków dla organizmu (w odróżnieniu od badań z użyciem promieniowania). Nieprzyjemnie i krępujące dla Pacjenta procedury ustępują na korzyść badania MR.
Rezonans magnetyczny prostaty to badanie, które wykorzystuje fale magnetyczne i radiowe do oddziaływania na gruczoł krokowy. W trakcie tego badania, atomy wodoru w tkankach reagują na te fale. Te atomy zmieniają swoje położenie, a potem wracają do stanu pierwotnego, wydając energię w postaci fal. Te fale są odbierane przez specjalną aparaturę (cewki gradientowe) i przetwarzane przez zaawansowane oprogramowanie komputerowe, które tworzy dokładne obrazy tkanek prostaty.
Pacjent leży na plecach, zostaje umieszczony wewnątrz aparatu MR za pośrednictwem ruchomego stołu. Podczas badania Pacjent powinien się zrelaksować i leżeć nieruchomo – badanie trwa kilkadziesiąt minut. Aby zapewnić Pacjentowi maksymalny komfort wiele pracowni stosuje specjalne wygłuszające słuchawki często z dedykowaną muzyką relaksacyjną – tłumią one dźwięki wydawane przez aparat. W przypadku badania gruczołu krokowego zawsze podawany jest dożylnie środek kontrastowy – w tym celu niezbędne jest oznaczenie poziomu kreatyniny z krwi.
Badania laboratoryjne – należy oznaczyć poziom kreatyniny i PSA (antygen swoisty dla prostaty) z krwi.
Oznaczenie poziomu kreatyniny (ocena funkcji nerek) jest niezbędne w badaniach z użyciem środka kontrastowego – podany dożylnie kontrast będzie głównie wydzielany przez nerki i wydalany z moczem.
Potrzebna jest informacja czy w ciele Pacjenta znajdują się lub mogą się znajdować metalowe elementy czy ciała obce – dlatego przed badaniem należy wypełnić szczegółową ankietę kwalifikacyjną do badania MR (w silnym polu magnetycznym).
Przed badaniem Pacjent powinien być nawodniony, jednak badanie wykonuje się z pustym pęcherzem moczowym – to bardzo istotne dla lekarza opisującego badanie.
Pacjent do badania może być w swoim ubraniu – bawełniany podkoszulek, spodenki bez emblematów i nadruków – lub może skorzystać z jednoramowego fartuszka medycznego.
Skala PI-RADS to narzędzie używane przez lekarzy radiologów w obrazowaniu stercza przy użyciu rezonansu magnetycznego. Pozwala ocenić, jakie zmiany w sterczu mogą wskazywać na obecność raka.
Ocena: Skala PI-RADS ma punktację od 1 do 5:
PI-RADS jest uniwersalną i powszechnie stosowaną skalą, pomaga lekarzom w podejmowaniu decyzji dotyczących dalszego postępowania.
Najczęstsze wskazania do wykonania badania MRI prostaty:
Wrzody żołądka i dwunastnicy to najczęstszą choroba przewodu pokarmowego. Wrzody są to ubytki w błonie śluzowej, zazwyczaj spowodowane błędami żywieniowymi, paleniem tytoniu, narażeniem na stres, zakażeniem Helicobacter pylori, przyjmowaniem niesteroidowych lub sterydowych leków przeciwzapalnych.
Według szacunków lekarzy, wrzody żołądka czy też dwunastnicy dotyczą 5-10 proc. populacji.
Reumatoidalne zapalenie stawów to przewlekła postępująca choroba tkanki łącznej o podłożu autoimmunologicznym. Jej objawy nie są charakterystyczne, dlatego postawienie diagnozy bywa utrudnione. Trzeba jednak zrobić wszystko, żeby potwierdzić lub wykluczyć chorobę. Dlaczego to takie ważne? Ponieważ nieleczone RZS prowadzi do poważnych problemów nie tylko ze stawami, lecz także z innymi narządami.
O kortyzolu mówi się, że jest „hormonem stresu” i to właśnie z takim określeniem jest często kojarzony. Jednak biorąc pod uwagę, jak wiele ważnych funkcji spełnia, warto dowiedzieć się więcej na jego temat. Gdzie i jak powstaje, za co odpowiada i do czego prowadzi jego niedobór lub nadmiar w organizmie? Odpowiadamy na wszystkie ważne pytania, dotyczące tego hormonu.