Infolinia 24/7: 58 775 95 99 / 801 033 200
Placówki medyczne
Regularnie – nawet raz w roku – powinny wykonywać badania osoby będące w grupie podwyższonego ryzyka, czyli m.in.:
Kiedy mierzyć cukier? Warto zbadać poziom cukru, jeśli występują takie objawy jak:
Glukoza to związek chemiczny stanowiący podstawowe źródło energii dla komórek w naszym organizmie. Za regulowanie stężenia glukozy we krwi odpowiedzialne są dwa hormony produkowane przez trzustkę – insulina (obniżająca jej stężenie) i glukagon (zwiększający jej stężenie). Niepokojącym sygnałem jest zarówno wysokie stężenie glukozy (powyżej 100 mg/dl), jak i poziom glukozy poniżej granicy normy (60 mg/dl). Normy glukozy we krwi wynoszą od 70 mg/dl do 99 mg/dl.
Oznaczenie stężenia glukozy we krwi służy do oceny metabolizmu węglowodanów i jest podstawowym badaniem w rozpoznawaniu i monitorowaniu leczenia cukrzycy.
Badanie HbA1C pokazuje średnią wartość stężenia glukozy w organizmie w okresie ostatnich 3 miesięcy. Służy przede wszystkim monitorowaniu leczenia cukrzycy. Wysoki poziom HbA1C wskazuje na źle wyrównaną cukrzycę, co może doprowadzić do jej poważnych powikłań.
Profil lipidowy – odzwierciedla stan gospodarki tłuszczowej w naszym organizmie. Tłuszcze są odpowiedzialne za utrzymanie właściwej gospodarki wodno-elektrolitowej organizmu, budują błony komórkowe i są rozpuszczalnikami dla nierozpuszczalnych w wodzie witamin A, D, E i K. Na podstawie badania wyznacza się cztery parametry: cholesterol całkowity, cholesterol LDL, czyli tak zwany zły cholesterol, cholesterol HDL, czyli dobry cholesterol oraz trójglicerydy.
Zarówno w cukrzycy typu I jak i II występuje szereg zaburzeń hormonalnych i metabolicznych, które wpływają na przyspieszony rozwój miażdżycy. Dlatego osoby chore na cukrzycę mają często nieprawidłowe wyniki lipidogramu.
Badanie moczu to jedno z podstawowych badań laboratoryjnych, które umożliwia rozpoznanie wielu chorób. Wyniki badań moczu mogą powiedzieć wiele o zdrowiu badanego. Obecny w moczu cukier może świadczyć o występowaniu cukrzycy, a u osób z już zdiagnozowana cukrzycą może świadczyć o nieprawidłowym leczeniu. Niewielkie ilości tej substancji w moczu możliwe są jedynie u kobiet w ciąży.
Badanie poziomu albumin w moczu to badanie przesiewowe przydatne dla oceny ryzyka chorób sercowo-naczyniowych u chorych na cukrzycę. Albuminy są białkami występującymi w dużej ilości w organizmie człowieka. W zdrowym organizmie albumina występuje w moczu w ilościach śladowych, dlatego jej obecność w moczu może oznaczać stan uszkodzenia nerek, kłębuszków lub kanalików nerkowych.
Homocysteina jest aminokwasem, dzięki któremu możliwa jest regeneracja uszkodzonych tkanek, jednak jej nadmiar może poważnie uszkodzić naczynia krwionośne, wywoływać miażdżycę oraz problemy zakrzepowe.
Oznaczenie homocysteiny – badanie to jest zalecane m.in. u osób cierpiących na nadciśnienie, nadwagę, cukrzycę, z zespołem metabolicznym. Wysoki poziom HCY w osoczu jest istotnym czynnikiem ryzyka wystąpienia: choroby wieńcowej, zawału serca, miażdżycy tętnicy szyjnej, miażdżycy tętnic obwodowych, miażdżycy tętnic mózgowych, udaru mózgu, zakrzepicy żylnej i zatorowości tętnicy płucnej.
Monitorowanie poziomu homocysteiny we krwi jest ważnym elementem nowoczesnego leczenia cukrzycy.
Reumatoidalne zapalenie stawów to przewlekła postępująca choroba tkanki łącznej o podłożu autoimmunologicznym. Jej objawy nie są charakterystyczne, dlatego postawienie diagnozy bywa utrudnione. Trzeba jednak zrobić wszystko, żeby potwierdzić lub wykluczyć chorobę. Dlaczego to takie ważne? Ponieważ nieleczone RZS prowadzi do poważnych problemów nie tylko ze stawami, lecz także z innymi narządami.
Wrzody żołądka i dwunastnicy to najczęstszą choroba przewodu pokarmowego. Wrzody są to ubytki w błonie śluzowej, zazwyczaj spowodowane błędami żywieniowymi, paleniem tytoniu, narażeniem na stres, zakażeniem Helicobacter pylori, przyjmowaniem niesteroidowych lub sterydowych leków przeciwzapalnych.
Według szacunków lekarzy, wrzody żołądka czy też dwunastnicy dotyczą 5-10 proc. populacji.
O kortyzolu mówi się, że jest „hormonem stresu” i to właśnie z takim określeniem jest często kojarzony. Jednak biorąc pod uwagę, jak wiele ważnych funkcji spełnia, warto dowiedzieć się więcej na jego temat. Gdzie i jak powstaje, za co odpowiada i do czego prowadzi jego niedobór lub nadmiar w organizmie? Odpowiadamy na wszystkie ważne pytania, dotyczące tego hormonu.
