Infolinia 24/7: 58 775 95 99 / 801 033 200
Placówki medyczne
Skręcenie stawu skokowego, czyli mówiąc potocznie skręcenie kostki to jeden z najczęstszych urazów zdarzających się sportowcom. Wystarczy jednorazowe wykrzywienie stopy pod nieanatomicznym kątem, żeby pojawiły się ból i obrzęk. Na czym polega leczenie skręconej kostki?
Spis treści:
Staw skokowy to połączenie trzech kości:
Staw skokowy można także podzielić na górny i dolny — w ich skład wchodzą różne więzadła, które są głównym stabilizatorem stawu skokowego zarówno podczas aktywności fizycznej, jak i w czasie spoczynku. Wśród nich należy wymienić przede wszystkim:
Skręcony staw skokowy – skręcona kostka – to uraz będący wynikiem przekroczenia fizjologicznego zakresu ruchu w stawie. Tak naprawdę wystarczy, że wykrzywi się stopę – postawi ją pod nienaturalnym kątem, lub zrobi krok na nierównym terenie, a może dojść do skręcenia. Częściej zdarzają się obrażenia związane z wywinięciem stopy na zewnątrz, rzadziej skręcenia do wewnątrz. A jakie objawy daje skręcenie kostki? Objawy zależą od stopnia uszkodzenia. W ortopedii wyróżnia się trzy stopnie urazu.
Wystarczy, że wykrzywi się stopę – postawi ją pod nienaturalnym kątem, lub zrobi krok na nierównym terenie, a może dojść do skręcenia
I stopień — to stosunkowo niewielkie naciągnięcie torebki stawowej oraz więzadeł. Chory nie wymaga konsultacji lekarskiej, może się samodzielnie poruszać, odczuwa jedynie niewielki ból i może, lecz nie musi zauważyć obrzęk, który szybko samoistnie ustępuje.
II stopień – skręcony staw skokowy jest bardzo mocno opuchnięty, bywa niestabilny, bardzo boli. Czasami w miejscu urazu pojawia się krwiak. W tym wypadku konieczna jest wizyta u ortopedy, który dopasuje odpowiedni stabilizator. Ważne, aby chory staw nie wyginał się na boki i tym samym nie pogłębiał się stan zapalny.
III stopień – to uraz powodujący całkowite przerwanie zarówno więzadeł, jak i torebki stawowej. Ból w przypadku III stopnia jest na tyle silny, że uniemożliwia poruszanie. Zawsze da się zauważyć bardzo duży obrzęk, znaczącą niestabilność stawu i powiększającego się krwiaka.
Typowe objawy skręcenia stawu skokowego obejmują:
Warto również pamiętać, że w wyniku cięższych obrażeń, np. zwichnięcia dochodzi też do uszkodzenia torebki stawowej oraz całkowitego zerwania więzadeł.
Diagnoza skręcenia kostki zazwyczaj opiera się na badaniu fizykalnym oraz ocenie objawów i historii urazu. Lekarz może przeprowadzić dokładne badanie palpacyjne stawu skokowego, aby sprawdzić obecność bólu, obrzęku, tkliwości czy niestabilności. Pomocne są również badania obrazowe, takie jak zdjęcie rentgenowskie, aby wykluczyć złamania lub inne uszkodzenia kostne. W przypadkach skręceń o wyższym stopniu uszkodzenia lekarz może zalecić wykonanie badań, takich jak:
Te badania pomagają w dokładniejszej ocenie uszkodzeń tkanek miękkich, więzadeł i struktur anatomicznych wokół stawu skokowego.
Jak leczyć skręconą kostkę? Leczenie powinno być ono dostosowane do stanu chorego i stopnia zaawansowania urazu.
I stopień wymaga wyłącznie odciążenia skręconego stawu, przykładania zimnych kompresów, by zmniejszyć obrzęk oraz ewentualnego usztywnienia stopy bandażem elastycznym. Po ustąpieniu objawów powinno się jak najszybciej wrócić do normalnego chodzenia, żeby nie osłabiać mięśni w nodze.
Leczenie przy II stopniu skręcenia kostki należy skonsultować ze specjalistą. Ortopeda na pewno zaleci żele i maści przeciwbólowe oraz preparaty na zmniejszenie obrzęku. W niektórych przypadkach, jeśli specjalista zauważy konieczność podania zastrzyków z heparyną w celu zapobiegania tworzenia się zakrzepów, od razu je wypisze.
Przy III stopniu skręcenia stawu skokowego, leczenie polega na podawaniu preparatów zmniejszających ból i obrzęk, leków przeciwzapalnych, zastrzyków przeciwzakrzepowych oraz na całkowitym unieruchomieniu stawu. Zazwyczaj zakłada się gips na trzy tygodnie, a po tym czasie zaleca noszenie stabilizatora przez kolejne trzy tygodnie. Dodatkowo powinno się używać kul w celu odciążenia kończyny.
Rehabilitacja po skręceniu stawu skokowego II lub III stopnia może być konieczne — warto podjąć się tego od razu po wyleczeniu urazu. To ważne ze względu na konieczność wzmocnienia mięśni strzałkowych osłabionych skręceniem i czasem dochodzenia do zdrowia. Chodzi o to, żeby ponownie osiągnąć jak najlepszą stabilność stopy, a tym samym zapobiegać kolejnym urazom stawów.
Rehabilitacja polega przede wszystkim na ćwiczeniach wzmacniających oraz poprawiających czucie głębokie. W rzadkich przypadkach zdarza się, że rehabilitacja nie daje zadowalających wyników, bo staw w wyniku powikłania po urazie pozostaje niestabilny. Wówczas zaleca się zastosowanie leczenia operacyjnego – wzmocnienia więzadeł. Lepiej nie odkładać tego w czasie, ponieważ długotrwała niestabilność może skutkować częstymi skręceniami w przyszłości i ostatecznie prowadzić do trwałego zwyrodnienia.
Jeśli skręcenie jest bardzo poważne, może dojść do uszkodzenia więzadeł, co wiąże się z długotrwałym bólem i niestabilnością stawu. Wówczas należy unikać obciążania stopy, zwłaszcza w przypadkach lekkich skręceń przez okres do tygodnia, jednak ostateczną decyzję należy podjąć po konsultacji z lekarzem. Co więcej, nie zaleca się ciepłych kąpieli, maści rozgrzewających oraz ciepłych kompresów i okładów. Te metody mogą zwiększać obrzęk i stany zapalne w skręconym stawie.
Dodatkowo należy unikać przyjmowania aspiryny i innych leków, które powodują rozrzedzenie krwi, ponieważ mogą one zwiększać ryzyko wewnętrznego wylewu krwi i krwawień. Ponadto, jeśli chodzi o stosowanie okładów z lodu — nie powinno się przykładać ich bezpośrednio do skóry. Dlaczego? Bezpośredni kontakt z lodem może spowodować odmrożenie skóry.
Pozostaje jeszcze kwestia, czym się różni zwichnięcie od skręcenia? Zwichnięcie to dużo poważniejszy uraz niż skręcenie. W trakcie zwichnięcia dochodzi do nieprawidłowego przemieszczenia się kości i innych elementów stawu względem siebie. Skręcenie dotyczy wyłącznie tkanek miękkich, natomiast zwichnięcie również elementów kostnych, więzadeł i torebki stawowej.
By uniknąć skręcenia stawu skokowego, warto pamiętać o kilku środkach ostrożności:
Przeziębienie to rodzaj infekcji wirusowej, którą bardzo łatwo się zarazić. Najczęściej występuje w okresie jesienno-zimowym, ale może pojawiać się również latem. Jakie są podstawowe objawy przeziębienia, czym różni się od grypy i jak sobie z nim radzić domowymi sposobami?
Plamki, błyski, paproszki czy muszki pojawiające się przed oczami przeważnie są zupełnie niegroźne, ale czasami mogą świadczyć o poważnej chorobie. Jakie są przyczyny występowania zmian w polu widzenia i czy da się je wyleczyć? Kiedy warto te objawy skonsultować z lekarzem?
Krztusiec to ostra, bakteryjna choroba zakaźna układu oddechowego, która charakteryzuje się między innymi napadami silnego kaszlu. Choć chorobie można zapobiegać dzięki szczepieniom, w ostatnich latach dochodzi do wyraźnego wzrostu zachorowalności, zwłaszcza wśród osób dorosłych. Wyjaśniamy. jak można zarazić się krztuścem i kto powinien poddać się szczepieniom ochronnym.
Krwotoki z nosa są powszechne – bez względu na wiek i płeć. Mogą być wynikiem urazu, lub stanu chorobowego. Jakie są inne przyczyny? Co zrobić w razie krwawienia? Kiedy krwotoki powinno się skonsultować z lekarzem?
