Równowaga hormonalna kobiety to bardzo ważny aspekt jej życia. W diagnostyce zaburzeń hormonalnych nieocenione są badania , które pozwalają na określenie poziomu hormonów oraz wykrycie ewentualnych nieprawidłowości. W pakiecie badań hormonalnych, dostępnym w POLMED, sprawdzić możesz poziom TSH, prolaktyny, FSH, LH, estradiolu, progesteronu, FT3 oraz FT4.
Pakiet badań hormonalnych – dlaczego warto?
Pakiet badań hormonalnych dla kobiet, dostępny w POLMED, to kompleksowa profilaktyka, pozwalająca w pełni zadbać o zdrowie, dobre samopoczucie oraz plany na przyszłość. Odpowiednie stężenie poszczególnych hormonów wpływa bowiem na stabilny nastrój, regularne cykle miesiączkowe oraz zdrowe, spokojne życie. Badania hormonalne umożliwiają wczesne wykrycie chorób oraz trafne zdiagnozowanie wszelkich zaburzeń, związanych z gospodarką hormonalną. Stanowią zatem niezwykle ważny krok w kierunku kompleksowej troski o zdrowie oraz świadomego planowania ciąży.
TSH, FT3 oraz FT4 – za co odpowiadają?
Badanie poziomu hormonów TSH, FT3 i FT4 pozwala ocenić pracę tarczycy. TSH, czyli hormon tyreotropowy, wytwarzany jest przez przysadkę mózgową. Stymuluje on tarczycę, w wyniku czego produkuje ona hormon T3 (trójjodotyroninę) oraz T4 (tyroksynę).
Zbyt niski poziom hormonu TSH oraz zbyt wysokie stężenie FT3 i FT4 świadczą zwykle o nadczynności tarczycy. Wśród jej objawów wymienić możemy: utratę masy ciała, nadpobudliwość, nadmierne pocenie się, bezsenność, nadwrażliwość na światło, podwyższone ciśnienie krwi, kołatanie serca, osłabienie włosów i paznokci oraz zaburzenie cyklu miesiączkowego.
Wysoki poziom TSH i zbyt niskie stężenie FT3 i FT4 spowodowane jest natomiast niedoczynnością tarczycy. Jej objawy to m.in.: wzrost masy ciała, przewlekłe zmęczenie, sucha skóra, łamiące się włosy i paznokcie, uczucie zimna oraz zaburzenia miesiączkowania.
Stężenie prolaktyny – czemu tak ważny jest jej prawidłowy poziom?
Prolaktynę, podobnie jak TSH, produkuje przysadka mózgowa. Hormon ten jest szczególnie ważny w okresie ciąży i karmienia piersią. Dzięki niemu możliwe jest bowiem powiększenie się gruczołów piersiowych oraz rozpoczęcie procesu laktacji. Jak rozpoznać zwiększone stężenie prolaktyny?
Wzrost stężenia prolaktyny objawiać może się przede wszystkim mlekotokiem, występującym u kobiet, które nie są w ciąży i nie karmią piersią. Ponadto, pojawić mogą się zaburzenia cyklu miesiączkowego oraz symptomy, które w normalnych okolicznościach występują w okresie menopauzy. Należą do nich m.in. uderzenia gorąca, odwapnienie kości oraz suchość w pochwie. Zbyt wysoka prolaktyna wiąże się także z zaburzeniami płodności.
Przyczyną występowania wysokiego poziomu prolaktyny jest przede ciąża. Oprócz tego, zbyt wysokie stężenie hormonu pojawić może się również w przypadku niedoczynności tarczycy. Co więcej, podwyższone stężenie prolaktyny świadczyć może także o łagodnym guzie przysadki mózgowej. Kiedy należy wykonać badanie?
Prolaktyna wykazuje wahania zgodnie z określoną fazą cyklu miesiączkowego. W związku z tym, na wyniki badań wpływ ma dzień cyklu, w którym będziemy badać jej stężenie. Zaleca się, aby poziom prolaktyny badać w pierwszej fazie cyklu miesiączkowego, określanej jako faza folikularna. Dopuszczalne jest również badanie w drugiej fazie, przypadającej na około 14/15 dzień cyklu. Co więcej, aby zbadać stężenie hormonu, należy być na czczo. Ostatni posiłek należy zatem spożyć 8-12 godzin przed planowaną godziną badania.
FSH, a diagnostyka niepłodności
Folikulotropina to hormon wytwarzany przez przysadkę mózgową. Ma on za zadanie pobudzać jajniki do syntezowania estrogenów oraz produkcji pęcherzyków jajnikowych. Badanie poziomu FSH pomocne jest zatem w diagnostyce niepłodności. Co więcej, jego stężenie sprawdzane jest również po to, aby ocenić czynność przysadki mózgowej oraz wyjaśnić przyczyny zaburzenia miesiączkowania.
Zbyt wysoki poziom FSH sygnalizować może m.in. niewydolność jajników. Spowodowany może być również stosowaną chemioterapią, radioterapią oraz zbliżającą się menopauzą. Warto wiedzieć, że za wysokie FSH skutkować może trudnościami z zajściem w ciążę.
Należy zwrócić szczególną uwagę wybierając dzień badania. FSH to hormon, którego stężenie uzależnione jest bowiem od określonego dnia cyklu miesiączkowego. Zaleca się, aby badanie poziomu FSH wykonywane było rano, w pierwszej fazie cyklu. Na wynik badania wypływać mogą również niektóre leki, które powodować będą podwyższone lub obniżone stężenie hormonu. Pamiętaj jednak o tym, aby nie odstawiać na własną rękę przyjmowanych środków farmaceutycznych! To lekarz prowadzący zadecyduje o ewentualnych przerwach w prowadzonym leczeniu.
Hormon LH – istotny czynnik przy planowaniu ciąży
Wśród badań hormonalnych dla kobiet, zwłaszcza tych, planujących powiększenie rodziny, znajduje się pomiar stężenia hormonu LH. Lutropina, nazywana również hormonem luteinizującym, odgrywa bowiem kluczową rolę podczas cyklu miesiączkowego. Dzieje się tak, ponieważ zaraz po maksymalnym stężeniu LH następuje owulacja. Poza regulowaniem cyklu miesiączkowego, hormon LH odpowiada również za wydzielanie odpowiedniej ilości progesteronu i estrogenu. O czym świadczyć może za wysokie lub zbyt niskie stężenie hormonu?
Zbyt wysoki poziom hormonu LH oznaczać może zespół policystycznych jajników, niewydolność jajników lub zaburzenia pracy przysadki. Zapowiadać może również zbliżającą się menopauzę. Za niskie stężenie hormonu LH stanowi natomiast sygnał, mogący świadczyć o nowotworach przysadki bądź nieprawidłowościach w obrębie funkcjonowania podwzgórza lub przysadki mózgowej. Co więcej, wskazywać może na wtórną niewydolność jajników. Niskie LH towarzyszy także przyjmowaniu leków, których zadaniem jest hamowanie owulacji.
Warto pamiętać o tym, że badanie hormonów kobiecych, odpowiedzialnych za owulację, jest niezwykle pomocne w diagnostyce niepłodności oraz zaburzeń miesiączkowania. Ponadto, monitorowanie stężenia hormonu LH umożliwia również wyznaczenie dokładnej daty owulacji, co w znaczący sposób wpływa na skuteczne planowanie powiększenia rodziny.
Decydując się na tego typu badania hormonalne, pod uwagę należy wziąć aktualny dzień cyklu miesiączkowego. Poziom LH najlepiej jest bowiem sprawdzać pomiędzy 2, a 5 dniem cyklu.
Estradiol i LH, a zaburzenia płodności
Mówiąc o hormonach płciowych, nie sposób nie wspomnieć o estradiolu. Hormon ten odpowiada m.in. za regularne cykle miesiączkowe oraz prawidłową budowę i rozwój kobiecych narządów płciowych. Wpływa również na proces dojrzewania pęcherzyków jajnikowych. Oprócz tego, estradiol oddziałuje na libido, a także kondycję psychiczną i emocjonalną. Co więcej, hormon ten odpowiedzialny jest za stymulowanie temperatury ciała oraz ma udział w procesie twardnienia chrząstek nasadowych kości długich. Badania hormonalne obejmować powinny również stężenie hormonu LH. . W przypadku kobiet i planowania ciąży, kluczowa jest bowiem owulacja. Badanie poziomu stężenia hormonu LH pozwala z kolei na potwierdzenie owulacji, co jest niezwykle przydatne podczas diagnozowania przyczyn ewentualnej niepłodności. Kiedy warto sprawdzić stężenie hormonu LH?
Podstawą do wykonania badania poziomu LH są m.in. nieregularne cykle miesięczne, bardzo obfite miesiączki, wahania nastrojów, zatrzymywanie się wody w organizmie, zwiększona masa ciała, nudności i wymioty, bóle głowy przechodzące w uporczywe migreny oraz nadmierna suchość skóry.
Progesteron kluczem do zapłodnienia i utrzymania ciąży
Progesteron to jeden z hormonów płciowych. Utrzymany na odpowiednim poziomie, znacznie ułatwia zapłodnienie. Wynika to z faktu, że hormon ten oddziałuje na śluz szyjkowy. Jego nieprawidłowy poziom zmniejszyć może natomiast szanse na przedostanie się plemnika do komórki jajowej. Odpowiednie stężenie progesteronu umożliwia również utrzymanie ciąży. Do objawów zbyt niskiego stężenia progesteronu należą bowiem m.in.: skurcze macicy, silne bóle w dole brzucha, krwawienia lub plamienia z dróg rodnych. Co więcej, pojawić mogą się problemy z regularnym miesiączkowaniem oraz zajściem w ciążę.
W wyniku zbyt niskiego poziomu progesteronu dojść może również do przesuszenia się skóry oraz wypadania włosów. Za wysokie stężenie progesteronu wiąże się natomiast z obrzękami, zatrzymywaniem się wody w organizmie, wolniejszym przepływem krwi oraz żylakami.