Diagnostyka SIBO – test wodorowo-metanowy

Zespół przerostu bakteryjnego – kogo dotyczy? 

SIBO obejmować może nawet 25% populacji dorosłych. W Polsce z roku na rok odnotowuje się coraz więcej przypadków przerostu bakterii w jelicie cienkim. Choroba ta występuje zarówno u dorosłych jak i u dzieci. U niektórych pacjentów ryzyko wystąpienia SIBO jest jednak nieco wyższe niż u innych. Z czego to wynika? 

Większe prawdopodobieństwo wystąpienia SIBO pojawia się przede wszystkim u osób, u których budowa przewodu pokarmowego wykazuje pewne nieprawidłowości. Można tu wymienić m.in zwężenia, zrosty pooperacyjne i uchyłki. Co więcej, zespół rozrostu bakteryjnego jelita cienkiego często dotyka osoby, cierpiące na schorzenia przewlekłe, takie jak cukrzyca, zespół jelita drażliwego czy choroba uchyłkowa jelita oraz niedobór odporności. Czynnikiem sprzyjającym wystąpieniu SIBO jest również stosowanie opioidowych leków przeciwbólowych oraz środków hamujących wydzielanie soku żołądkowego. Schorzenie może pojawić się także przy zaburzeniach perystaltyki jelit. 

Objawy, pomocne przy diagnostyce SIBO 

SIBO, czyli zespół przerostu bakteryjnego, objawia się przede wszystkim dolegliwościami ze strony przewodu pokarmowego. Wśród nich wymienić można m.in.: bóle brzucha, zaparcia, wzdęcia, uczucie pełności w jamie brzusznej, przewlekłe zaparcia lub biegunki (w tym biegunki tłuszczowe). Co więcej, w zaawansowanym stadium choroby pojawić może się niedokrwistość megaloblastyczna, obrzęki, zmiany skórne oraz kurza ślepota, osteoporoza, a także niedożywienie i utrata masy ciała. Wskazane wyżej symptomy nie są jednak charakterystyczne tylko i wyłącznie dla schorzenia, jakim jest SIBO – często towarzyszom innym chorobom. 

Dlaczego SIBO mylone jest z zespołem jelita drażliwego? 

Szacuje się, że ponad 80% pacjentów, zmagających się z zespołem jelita drażliwego (IBS), tak naprawdę choruje na SIBO. Z jakiego powodu tak często dochodzi do pomyłki? Otóż SIBO to choroba, która daje bardzo podobne objawy jak te, które pojawiają się przy IBS. Przede wszystkim są to dolegliwości ze strony układu pokarmowego tj. bóle brzucha, wzdęcia oraz biegunki. Z tego powodu należy skonsultować wszelkie niepokojące objawy z lekarzem prowadzącym. Zleci on wówczas odpowiednie badania, które będą kluczem do trafnej diagnozy. W POLMED stawiamy na pewną i prawidłową diagnostykę, która umożliwia skuteczne leczenie. Przy diagnostyce SIBO oferujemy wodorowo-metanowy test oddechowy, który pozwoli potwierdzić lub wykluczyć podejrzewane schorzenie. 

Test wodorowo-metanowy – na czym polega i jak wygląda badanie? 

Wodorowo-metanowy test oddechowy jest nieinwazyjny. Materiał, niezbędny do wykonania badania to wydychane powietrze. Jak wygląda test wodorowo-metanowy? 

Oferowane w POLMED badanie, jakim jest wodorowo – metanowy test oddechowy, polega na sprawdzeniu poziomu wodoru i metanu w wydychanym przez pacjenta powietrzu. Do przeprowadzenia badania potrzebny jest natomiast specjalny ustnik, otrzymywany od diagnosty lub analityka medycznego. Pierwszy pomiar stężenia wymienionych gazów mierzony jest na czczo. Następnie pacjent dostaje do wypicia roztwór glukozy lub laktulozy. Pomiary poziomu substancji, obecnych w wydychanym powietrzu, przeprowadzane są kilkukrotnie, w czasie 180 minut. 

Kiedy wykonać wodorowo-metanowy test oddechowy? 

W diagnostyce SIBO kluczowe jest wykonanie odpowiedniego badania, pozwalającego na potwierdzenie lub wykluczenie choroby. Niepokojące objawy należy skonsultować z lekarzem prowadzącym, który zlecić może wodorowo-metanowy test oddechowy. W jakich sytuacjach warto sięgnąć po specjalistyczną pomoc lekarską? 

Podstawą do wykonania badań w kierunku SIBO jest występowanie symptomów, mogących świadczyć o obecności i rozwoju choroby w organizmie. Należą do nich m.in. wymienione wyżej, bóle brzucha, wzdęcia i przewlekłe biegunki lub zaparcia. Dodatkowo pojawić mogą się bóle mięśni i stawów oraz ogólne zmęczenie. 

Przeciwwskazania do wykonania wodorowo-metanowego testu oddechowego 

Test wodorowo-metanowy, chociaż daje bardzo wiarygodny wynik w diagnostyce SIBO, nie może być stosowany u wszystkich pacjentów. Przeciwwskazania bezwzględne to m.in. podejrzewana dziedziczna nietolerancja fruktozy oraz prawdopodobieństwo występowania hipoglikemii poposiłkowej. Do przeciwskazań względnych należą natomiast antybiotykoterapia, fluoroskopia oraz kolonoskopia, wykonywane w ciągu 4 tygodni przed planowanym badaniem. 

Jak przygotować się do badania w kierunku SIBO? 

Badanie, jakim jest wodorowo-metanowy test oddechowy, wymaga odpowiednich przygotowań. Należy rozpocząć je już 7 dni przed planowanym badaniem. Na tydzień przed wyznaczonym terminem testu, wskazane jest zaprzestanie stosowania środków przeczyszczających i prokinetycznych takich jak: (itopryd, cyzapryd oraz metoclopramid), co należy skonsultować z lekarzem. 

Trzy dni przed badaniem należy odstawić środki przeczyszczające (zwłaszcza laktulozę) oraz przerwać stosowanie probiotyków. 

Na dzień przed badaniem osoby, zmagające się z zaparciami, powinny zastosować dietę niskofermentującą (nie zawiera ona węglowodanów złożonych, mleka i produktów mlecznych; zamiast nich wskazany jest biały ryż, białe pieczywo, mięso, jajka). Co więcej, w dniu, poprzedzającym badanie wykluczamy z jadłospisu takie produkty, jak cebula, por, czosnek, kapusta, fasola oraz marynowane czy kiszone warzywa. Unikamy także mleka oraz soków owocowych. Ostatni posiłek powinien być zjedzony na 14 godzin przed planowanym badaniem. W tym czasie należy pić tylko wodę.  

W dniu badania zalecane jest umycie zębów i wypicie szklanki ciepłej wody. Ponadto, dwie godziny przed badaniem nie wolno palić wyrobów tytoniowych oraz żuć gumy. Należy ograniczyć również aktywność fizyczną. Co więcej, osoby, posiadające protezy zębowe nie mogą używać kleju do protez. Dozwolone jest normalne przyjmowanie leków (poza środkami przeczyszczającymi).