Trądzik różowaty jest dermatozą o charakterze przewlekłym, postępującym, przebiegającym z okresami zaostrzeń i remisji. Etiopatogeneza choroby jest złożona i nadal nie w pełni wyjaśniona. Częściej chorują kobiety. Szczyty zachorowania przypadają na 25-35 i 45-55 rok życia.
Jak wygląda trądzik różowaty? Obraz kliniczny jest niejednorodny. Zmiany lokalizują się głównie w obrębie policzków, nosa, brody, czasem na szyi i w okolicy zausznej. W wielu przypadkach dochodzi także do rozwoju objawów ocznych. Jednym z pierwszych symptomów tej powszechnej dermatozy jest występowanie rumienia napadowego.
W kolejnych stadiach choroby rumień ulega utrwaleniu, dochodzi do powstania licznych teleangiektazji (pajączków), zmian grudkowych, krostkowych a w skrajnych przypadkach dochodzi do przerostu wybranych okolic twarzy, np. nosa.
Do czynników zaostrzających przebieg choroby zalicza się: zmienne warunki termiczne otoczenia, stres, słońce, wysiłek fizyczny, saunę, wilgotność, alkohol, gorące i pikantne pokarmy i napoje.
Terapia zmian skórnych w przebiegu trądziku różowatego uzależniona jest między innymi od stopnia nasilenia choroby. W każdym przypadku postępowaniem podstawowym jest profilaktyka, przez co rozumiemy eliminację czynników nasilających zmiany trądzikowe oraz pielęgnację skóry zmienionej chorobowo.
Leczenie trądziku różowatego oparte jest zarówno na preparatach miejscowych, w tym: metronidazol, erytromycyna, klindamycyna, kwas azelainowy, kwasy alfa-hydroksylowe, jak i ogólnym: tetracyklina i jej pochodne, erytromycyna, witaminy PP i C, leki naczyniowe. Co na trądzik różowaty, oprócz preparatów? Do uznanych metod stosowanych w terapii tej powszechnej dermatozy zalicza się również światłolecznictwo, laseroterapię, elektroterapię, elektrokoagulację oraz leczenie chirurgiczne.
Trądzik różowaty jest chorobą nieuleczalną o trudnym do przewidzenia przebiegu. Wczesna diagnoza, wdrożenie odpowiedniej terapii, jak również przestrzeganie zasad prawidłowej pielęgnacji skóry i szeroko rozumiana profilaktyka, zwykle pozwalają na zahamowanie progresji choroby, kontrolowanie jej przebiegu oraz zapobieganie powikłaniom.
Plamki, błyski, paproszki czy muszki pojawiające się przed oczami przeważnie są zupełnie niegroźne, ale czasami mogą świadczyć o poważnej chorobie. Jakie są przyczyny występowania zmian w polu widzenia i czy da się je wyleczyć? Kiedy warto te objawy skonsultować z lekarzem?
Ciśnienie oczne, określane też jako ciśnienie wewnątrzgałkowe albo śródgałkowe, jest to ciśnienie wywierane przez płyn śródoczny na rogówkę i twardówkę.
Krwotoki z nosa są powszechne – bez względu na wiek i płeć. Mogą być wynikiem urazu, lub stanu chorobowego. Jakie są inne przyczyny? Co zrobić w razie krwawienia? Kiedy krwotoki powinno się skonsultować z lekarzem?